Uruchomienie trakcji tramwajów elektrycznych. Uruchomiono linię nr 1 (Dworzec Główny - most Św. Jana na Łynie) - o długości 2,3 km i linię nr 2 (1 Maja - Jakubowo) o długości 2,44 km.

Przedłużenie linii nr 1 do Placu Roosevelta.

Do użytku oddana została inna trasa linii nr 1 - od mostu Św. Jana do pętli naprzeciw Dworca Zachodniego - długość linii 2,72 km.

Wprowadzenie biletów i konduktorów.

Do pracy zaczęto przyjmować kobiety.

Przedłużenie linii nr 1 do alei Przyjaciół. Zlikwidowano odcinek linii biegnący przez ulicę Jagiełły do Dworca Zachodniego. Nowa trasa wiodła wzdłuż ulicy Grunwaldzkiej, następnie tunelem i ulicą Bałtycką do alei Przyjaciół.

Tramwaj linii nr 1 kursował co 7,5 minuty, na linii nr 2 - co 15 minut. Prędkość tramwajów wynosiła 11,5 km/h.

MZK wprowadziły próbne połączenia omnibusowe (autobus na ropę Diesel - Omnibus), których trasa zaczynała się w centrum miasta, a kończyła na Osiedlu Mazurskim.

Uruchomienie pierwszej linii trolejbusowej na linii: Dworzec Główny - Osiedle Mazurskie. Kursowało na niej pięć trolejbusów (posiadały 28 miejsc siedzących i 17 stojących). Częstotliwość jazdy wynosiła 15 minut. Uruchomiono drugą linię: Pl. Roosevelta - Jagielończyka - koszary wojskowe.

Uruchomienie dwóch linii autobusowych: Dworzec Główny - Fabryka Mebli przy ul. Podleśnej - Osiedle Mazurskie - Jakubowo. Likwidacja linii tramwajowej Plac Wolności - Jakubowo.

Na trasę tramwaju nr 2 wprowadzono trolejbus, kursujący do Osiedla Mazurskiego. Po ulicach Olsztyna kursowały również trolejbusy ciężarowe, dowożące węgiel do gazowni.

W Wojewódzkim Zarządzie Przemysłu Terenowego zdecydowano o odbudowie poniemieckiego zaplecza technicznego i uruchomieniu komunikacji miejskiej. Państwowym Warsztatom Mechanicznym zlecono remont wozów tramwajowych. Brygada remontowa sieci trakcyjnej sprawdziła i naprawiła linie, a budowlana zajęła się odbudową spalonej zajezdni tramwajowej przy al. Wojska Polskiego.

Uruchomiono pierwszą linię tramwajową - od Jeziora Długiego do Dworca Głównego. Długość trasy - 3,28 km, częstotliwość przejazdów co 54 min.

Powołano do istnienia Miejskie Zakłady Komunikacyjne w Olsztynie, podległe Dyrekcji Przedsiębiorstw Miejskich. Pierwszym dyrektorem został inż. Ludwik Zaleski. Załoga liczyła 30 osób.

Wprowadzenie drugiego tramwaju na linii nr 1.

Uruchomienie drugiej linii tramwajowej - nr 2. Jej trasa wiodła od ratusza do Stadion Leśny, a liczyła 2,3 km, zaś częstotliwość przejazdów 27 min.

Oddano do użytku linie autobusową z Osiedla Mazurskiego na Zatorze.

Wznowienie komunikacji trolejbusowej na linii Osiedle Mazurskie - Plac Roosevelta.

Olsztyn posiadał trzy linie komunikacyjne, sześć pojazdów tramwajowych i trzy trolejbusy.

Oddanie do użytku nowej linii trolejbusowej na trasie Plac Roosvelta - Kortowo o długościi 12,08 km. Kursowały na niej trzy wozy.

Uruchomiono trolejbus towarowy, wożący węgiel z ulicy Lubelskiej do gazowni przy ulicy Knosały oraz linię autobusową Plac Roosveta - Zatorze.

Usamodzielnienie się komunikacji miejskiej - powołano Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne, podległe Miejskiej Radzie Narodowej. Przedsiębiorstwo posiadało 33 pojazdy i obsługiwało sześć linii.

Długość tras komunikacyjnych wynosiła 43 km, w tym: tramwajowych - sześć km, trolejbusowych - 10 km i autobusowych 27 km. Funkcjonowało osiem linii, tj. dwie tramwajowe, dwie trolejbusowe i cztery autobusowe. Przewieziono 16 mln pasażerów.

Likwidacja trakcji tramwajowej.

Po raz ostatni na ulice Olsztyna wyjechały trolejbusy.

Przeprowadzka przedsiębiorstwa do nowo wybudowanej bazy przy ulicy Kołobrzeskiej 40.

Autobusy wyposażono w kasowniki - likwidacja obsługi konduktorskiej.

Przekształcenie firmy w jednostkę o zasięgu wojewódzkim i przejście pod nadzór Wojewody Olsztyńskiego. Firma zmienia nazwę na Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej w Olsztynie. Oprócz zakładu w Olsztynie w jego skład wchodzą zakłady w Ostródzie, Kętrzynie i Mrągowie, a od stycznia 1978 r. nowo powołany zakład w Szczytnie. W strukturze wojewódzkiej firma posiadała 178 autobusów, w  tym: 149 w Olsztynie, 13 w Ostródzie, 11 w Kętrzynie, trzy w Mrągowie i dwa w Szczytnie.

Przedsiębiorstwo podzielono na pięć  samodzielnych jednostek. Z dniem 31.12.1990 utworzono Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej w Olsztynie, której organem założycielskim jest w dalszym ciągu Wojewoda Olsztyński.

Przedsiębiorstwo zostało przekazane Zarządowi Miasta Olsztyn.

Podpisanie aktu notarialnego przekształcającego przedsiębiorstwo w jednoosobową spółkę gminy z ograniczoną odpowiedzialnością.

Powołanie Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego Spółka z o.o. - podległego Gminie Olsztyn.

MPK Olsztyn dysponowało 156 autobusami. Podstawowy tabor to Jelcz PR 110 i PR 121M oraz Ikarus 280. Było też dziewięć autobusów Renault i sześć typu Jelcz M11 i L11. Przedsiębiorstwo obsługiwało 26 linii o długości 280,5 km.

Obchody 50-lecia komunikacji miejskiej w Olsztynie.

Pasażerów przewożono  na 32 liniach komunikacyjnych (27 normalnych, jednej pośpiesznej, jednej nocnej, dwóch mikrobusowych uzupełniających). Wśród nich 26 było liniami miejskimi, zaś sześć - miejsko-podmiejskimi do: Barczewa, Dywit, Klewek, Różnowa, Słup, Kieźlin. Długość linii - 384,7 km, długość tras 144,9 km. Eksploatowano 158 pojazdów, do ruchu było kierowanych 124. Wykonano 8.630,9 tys. wozokilometrów, przewieziono 45.303,1 tys. pasażerów.

Wprowadzenie drugiej linii nocnej - nr 101.

Pasażerów przewożono na 34 liniach komunikacyjnych - wśród nich 30 było liniami zwykłymi i uzupełniającymi, jedna dzienną pośpieszną, dwie liniami nocnymi i jedna sezonową. Ogółem - 25 było liniami miejskimi, zaś sześć miejsko-podmiejskimi (Barczewo, Dywity, Jonowo, Klewki, Różnowo, Słupy, Kieźlin i Zalbki). Długość linii komunikacyjnych - 380,1 km, długość tras 144,9 km. Eksploatowano 160 pojazdów, do ruchu było kierowanych 134.

uruchomienie nowej witryny internetowej pod nowym adresem www.mpkolsztyn.pl i zaprezentowanie po raz pierwszy nowego logo MPK

Długość linii komunikacyjnych ogółem wyniosła 382,2 km, natomiast długość tras 157,5 km. Liczba przewiezionych pasażerów 37.023 tys., eksploatowano 156 szt. autobusów

W roku 2005 zakupiono 26 autobusów, w tym 10 marki Solbus, 13 marki Scania, 2 marki MAN i Ikarus, Z zakupionych autobusów 15 szt. to pojazdy
niskopodłogowe, a 5 szt. - przegubowe, 20 sztuk to pojazdy nowe (Scania i Solbus), pozostałe 6 to autobusy używane.

Zawarcie porozumienia pomiędzy Gminą Olsztyn przy udziale MPK sp. z o.o. w Olsztynie a Gminami: Barczewo, Dywity, Gietrzwałd, Purda i Stawiguda w sprawie powierzenia Gminie Olsztyn wykonywania przewozów w komunikacji miejskiej na terenie gmin.

Obchody 100-lecia istnienia komunikacji miejskiej w Olsztynie.

Przewozy pasażerskie realizowane były na 34 liniach komunikacyjnych, w tym 25 dziennych zwykłych, 6 miejskich z wybiegami poza granice miasta, 2 nocnych i 1 sezonowej z wybiegami poza granice miasta (w okresie od maja do października).

Długość linii komunikacyjnych wynosiła 340 km, długość tras 162 km. Długość linii komunikacyjnych z wybiegami poza miasto wynosiła 83 km, w tym poza granicami miasta 51 km.

Likwidacja w m-cu listopadzie linii nr 14 do Barczewa. Plany budowy przez Gminę linii tramwajowej.

Uchwałą Rady Miasta został utworzony samorządowy zakład budżetowy „Zarząd Komunikacji Miejskiej w Olsztynie”, który przejął zadania realizowane dotychczas przez MPK sp. z o.o. w Olsztynie w zakresie organizacji publicznego transportu pasażerskiego w ramach lokalnego transportu zbiorowego.